แพนเค้กกล้วยวอลนัท
แพนเค้กกล้วยวอลนัท เหล่านี้เป็นสิ่งที่ดีที่สุดที่ฉันเคยทานมา พวกเขามีกลิ่นที่ยอดเยี่ยมและรสชาติเหมือนขนมปังถั่วกล้วย เมื่อคุณทำสิ่งนี้ในเช้าวันอาทิตย์ สิ่งเหล่านี้จะหายไปก่อนที่คุณจะรู้ตัว คุณมักจะมีกล้วยสุกแช่แข็งอยู่ในช่องแช่แข็งเสมอ หลีกเลี่ยงไม่ได้ เมื่อใดก็ตามที่เราซื้อกล้วย จะมีกล้วยสองสามชนิดที่สุกงอมเกินไปก่อนที่จะถูกกิน เราโยนมันในช่องแช่แข็งเพื่อใช้สำหรับทำสมูทตี้ ขนมปังกล้วย หรือแพนเค้กกล้วยวอลนัทแสนอร่อยเหล่านี้
แป้งอเนกประสงค์1 ถ้วยตวง วอลนัทสับละเอียด¼ ถ้วยตวง น้ำตาลทรายขาว3 ช้อนโต๊ะ ผงฟู1 ช้อนโต๊ะ ลูกจันทน์เทศป่น½ ช้อนชา อบเชยป่น½ ช้อน ชา เบกกิ้งโซดา½ ช้อนชา ½ teaspoon salt นมอัลมอนด์1 ถ้วย กล้วยสุกงอม ขนาดเล็ก 2 ลูก บด เนย 1 ½ ช้อนโต๊ะ ละลาย สารสกัดวานิลลา½ ช้อนชา ไข่ใหญ่ 1 ฟอง
- ข้าวหลาม ขนมไทย อ่านต่อได้ที่นี่
แพนเค้กกล้วยวอลนัท และวิธีทำ
เริ่มด้วยการร่อนแป้ง น้ำตาล เบกกิ้งโซดา และเกลือเข้าด้วยกันในชามขนาดกลาง ในชามขนาดใหญ่อีกใบ ตีไข่ น้ำมันมะกอก และนมอัลมอนด์เข้าด้วยกัน เราใช้นมอัลมอนด์เพราะเราชอบนมมากกว่านม แต่อย่าลังเลที่จะใช้นมที่คุณชอบสำหรับสูตรนี้ นำกล้วยออกจากเปลือกแล้วใส่ในชามใบเล็ก ใช้หลังส้อมบดกล้วยเบาๆ
มันง่ายมากที่จะทำถ้ากล้วยของคุณเคยถูกแช่แข็งเหมือนของฉันมาก่อน ใส่ส่วนผสมแป้งลงในชามส่วนผสมเปียกแล้วตะล่อมแป้งเข้ากับไข่โดยใช้ไม้พาย คุณต้องการให้แป้งเข้ากันและคุณไม่ต้องการผสมมากเกินไปใส่กล้วยบดและชิ้นวอลนัทลงในแป้งแล้วตะล่อมเบา ๆ
ตั้งกระทะเคลือบสารกันติดขนาดใหญ่บนไฟร้อนปานกลางแล้วใส่เนยลงไปเล็กน้อย ช้อนแพนเค้กลงในกระทะ ฉันชอบแพนเค้กขนาดกลาง ดังนั้นฉันจึงใช้หนึ่งช้อนเต็มต่อแพนเค้กหนึ่งชิ้น และสามารถใส่แพนเค้กได้ 3-4 ชิ้นในกระทะของฉัน แพนเค้กพร้อมที่จะกลับด้านเมื่อคุณเห็นฟองอากาศที่ด้านบนของแพนเค้ก
และคุณควรสังเกตเห็นด้านข้างของแพนเค้กเปลี่ยนเป็นสีขาวขุ่น ณ จุดนี้ พลิกแพนเค้กและปรุงอาหารอีกสักหนึ่งหรือสองนาที จากนั้นนำออกจากกระทะ เสิร์ฟแพนเค้กกล้วยวอลนัท ราดด้วยชิ้นกล้วยสดและชิ้นวอลนัท จากนั้นราดด้วยเมเปิ้ลไซรัป พร้อมรับประทาน
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
Credit แทงบอลออนไลน์
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *