คุกกี้คอร์นเฟลกน้ำผึ้ง
คุกกี้คอร์นเฟลกน้ำผึ้ง กรุบกรอบและเคี้ยวกรุบๆ เหล่านี้หวานพอที่จะสนองความอยากของหวานของฉันได้ ส่วนผสมน้อยที่สุด และพร้อมใน 25 นาทีตั้งแต่ต้นจนจบ!
ครั้งแรกที่ฉันลองคุกกี้ที่เต็มไปด้วยซีเรียลอาหารเช้า มันคือคุกกี้โมโมฟุกุคอร์นเฟลก
คุณคงทราบดีว่าวันนั้นเป็นวันที่บรรดาคนรักของหวานต้องไม่พลาดโอกาสนี้ และฉันก็ตัดสินใจที่จะปรนเปรอความอยากของฉัน
ฉันไม่ได้ภูมิใจ แต่ฉันพยายามทำขนมหวานมากกว่าหนึ่งอย่างในวันนั้น! อร่อยทุกอย่างแน่นอน แต่ฉันถูกดึงดูดมากที่สุดโดยคุกกี้มาร์ชเมลโล่ + คอร์นเฟลก
ฉันสามารถสร้างสูตรคุกกี้คอร์นเฟลกที่ไม่มีน้ำตาลเป็นตัน (หรือปราศจากน้ำตาลโดยสิ้นเชิง?!)
ฉันคิดว่าคุณคงเห็นด้วยกับฉันว่าการพยายามสร้างสูตรคุกกี้ที่ปราศจากน้ำตาลเป็นส่วนใหญ่นั้นไม่ใช่ความคิดที่อร่อยที่สุด แต่ล้อหมุนไปแล้ว
โชคดีที่ฉันโชคดีแล้วที่ได้ทดลองคุกกี้รสหวานจากน้ำผึ้งซึ่งน้ำผึ้งทำหน้าที่ส่วนใหญ่ในแผนกสารให้ความหวาน
ชัยชนะอันแสนหวานจะเป็นของฉัน!! หรืออย่างน้อยที่สุดฉันก็จะประจบประแจงความผิดพลาดในการอบที่ดีต่อสุขภาพมากกว่าปกติ
คุกกี้คอร์นเฟลกราดน้ำผึ้งเหล่านี้ทำออกมาได้อย่างน่าอัศจรรย์ – และฉันตื่นเต้นที่จะแบ่งปันสูตรกับคุณในวันนี้!
คุณชอบสูตรคุกกี้คอร์นเฟลกน้ำผึ้ง นี้หรือไม่ ? มีการเปลี่ยนแปลงที่คุณทำและต้องการแบ่งปันหรือไม่? แบ่งปันเคล็ดลับและคำแนะนำของคุณในส่วนความคิดเห็นด้านล่าง!
- บะหมี่ไข่ รสเปรี้ยวที่มีกลิ่นหอม อ่านต่อ
วัตถุดิบ
- น้ำผึ้งออร์แกนิกดิบ 150 กรัม
- แป้งข้าวจ้าว 150 กรัม
- แป้งอเนกประสงค์ 75 กรัม
- ผงฟู 1/2 ช้อนชา
- เกลือ 1/8 ช้อนชา
- น้ำมันพืช 1/2 ถ้วยตวง
- ส่วนผสมของช็อกโกแลตชิปและวอลนัทสับ 40 กรัม
- คอร์นเฟลกหนึ่งกำมือ
คำแนะนำ คุกกี้คอร์นเฟลกน้ำผึ้ง
- เปิดเตาอบที่350ºF
- วางถาดอบด้วยกระดาษ parchment
- ไมโครเวฟน้ำผึ้งออร์แกนิกเป็นเวลา 10 วินาที หรือจนกว่าจะนิ่ม
- ผสมแป้งข้าวเจ้า แป้งอเนกประสงค์ และผงฟูในชาม
- ใส่น้ำผึ้งและน้ำมันแล้วผสมจนกลายเป็นก้อนแป้ง
- เพิ่มช็อกโกแลตชิปและวอลนัทแล้วผสมลงในลูกบอล
- แบ่งแป้งออกเป็น 4 ส่วนเท่าๆ กัน แล้วทำคุกกี้ 3 ชิ้น – ให้บางประมาณ 1 เซนติเมตร เพื่อให้แต่ละส่วนออกมากรอบ
- กดคอร์นเฟลกสองสามชิ้นลงในคุกกี้แต่ละชิ้นเบา ๆ เพื่อให้ปิดด้านบนเกือบทั้งหมด
- นำเข้าอบประมาณ 15 นาที หรือจนขอบเป็นสีน้ำตาลทอง นำออกจากเตาอบและปล่อยให้เย็นที่อุณหภูมิห้อง
Credit แทงบอล
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *